Gratis nieuwsbrief
Ontvang tweewekelijks nieuws, cursussen en tips van PGOsupport.
Bekijk nieuwsbrieven
Joos Vaessens neemt afscheid van PGOsupport
30 juni 2020De afgelopen 5 jaar heeft Joos Vaessens PGOsupport op koers gebracht. Volgens Joos is het nu tijd voor een andere bestuurder. De bakens zijn verzet, nu mag een ander daarop voortvaren.
Deel deze pagina:
Organisatieontwikkeling is Joos z’n grootste professionele passie. Het geeft hem veel voldoening om organisaties vanuit visie, met een nieuwe strategie te laten groeien. Niet zozeer in omvang, maar vooral in toegevoegde waarde.
Impact en toegevoegde waarde zijn kernbegrippen voor Joos. Daarvoor is het nodig je continu af te vragen waarom de organisatie bestaat. Wat draagt de organisatie bij? En heb je daarvoor nog de juiste organisatievorm?
Maar laten we bij het begin beginnen.
Wat deed je hiervoor en waarom koos je voor PGOsupport?
“Voordat ik bij PGOsupport kwam, werkte ik 12 jaar als interim-manager, met altijd de vraag: hoe kan deze organisatie naar de volgende fase gaan? Kenmerk van interim-management is dat je weinig tijd hebt voor ingewikkelde vraagstukken. Je moet snel iets in beweging zetten en dan moet je vaak alweer weg. Ik wilde voor meer resultaat langere tijd bij 1 organisatie aan de strategie werken.”
Wat trof je aan toen je bij PGOsupport kwam?
“Al bij de sollicitatieprocedure ontmoette ik hele vriendelijke en bevlogen mensen. Maar ik miste ook iets. Het was wat voorzichtig allemaal, terwijl er veel kennis is van de patiëntenbeweging. Dat kon effectiever worden ingezet, vond ik.”
Hoe was je kennismaking met de patiëntenbeweging?
“Ik kende de patiëntenbeweging al wel door mijn advieswerk bij de fusie tot de Harteraad. Maar ik weet nog goed, de eerste vergadering bij PGOsupport met een groep kleinere patiëntenorganisaties. Daar zag ik een calimerogedrag dat ik niet gewend was. Een beetje klagerig: de wereld is groot en wij zijn klein, niemand houdt rekening met ons. Dat heeft me verbaasd.”
Je gaf medewerkers het boekje ‘Verdraaide Organisaties’ als eerste Sinterklaascadeau. Waarom?
“Wouter Hart schrijft daarin dat organisaties te veel gericht zijn op systemen. Zo dwalen ze af van hun oorsprong: waarom zijn ze op aarde? Regeltjes worden belangrijker dan de bedoeling. In mijn werk probeer ik organisaties en mensen terug te brengen naar de essentie. Wat is de bedoeling van je werk? En heb je daar de goede vorm voor? Het boekje was bedoeld als aanjager.”
In mijn werk probeer ik organisaties terug te brengen tot de essentie.
Is dat een beetje gelukt?
“Wat ik boeiend vind aan PGOsupport en de patiëntenorganisaties is dat we op zoek zijn gegaan naar: wat hebben we nou bij te dragen? Voor PGOsupport betekende dat: zelf het advieswerk gaan doen in plaats van dat uit te besteden. Om nog beter de dynamiek van de patiëntenbeweging te snappen.
Met de patiëntenorganisaties zijn we met impact en next practices aan de slag gegaan: welke verandering komt eraan en hoe draagt dat bij aan je bestaansrecht? Die vraag heb ik voortdurend op de agenda gezet.”
“Bij PGOsupport zie ik dat het team nu veel meer met visie de patiëntenorganisaties en ook andere partijen in het veld te woord staat, zodat ze betere keuzes kunnen maken. En dat de dienstverlening en de producten van PGOsupport daarop zijn afgestemd.”
Onderdeel van die next practices is om samen onderzoekend de toekomst te durven vormgeven. Doen organisaties dat al een beetje?
“De patiëntenbeweging is daar nog heel voorzichtig mee. De houding is eerder defensief, terwijl de buitenwereld verandert. Patiëntenorganisaties zien al wel dat het anders moet en sommige maken andere keuzes. Maar het is nog schoorvoetend.”
Hoe komt dat?
“Dat ligt vooral aan de beschikbare energie van de mensen in de organisaties. Daarnaast is gebrek aan geld vaak een argument. Maar ik denk dat mensen met aandacht voor de noodzaak van verandering die energie en het geld ervoor kunnen organiseren.”
Waar ben je het meest trots op?
“Ik vind het mooi dat mijn collega’s nu echt vanuit hun intrinsieke drive werken en daarbinnen de verbinding zoeken met hun collega’s. Zelfs met het werken op afstand zie ik goede inhoudelijke discussies in de overdrachtsdocumenten die ze nu maken. Ondanks corona gaat dat in volle vaart door. Er is veel zelfsturing en zelfstartend vermogen. Dat was voor mijn komst anders.”
Binnen PGOsupport is veel zelfsturing en zelfstartend vermogen. Dat was voor mijn komst anders.
Wat vond je de markantste gebeurtenis?
“Dat was vrij vroeg in het begin, dat we voor de aanbesteding onder het motto ‘winnen is belangrijker dan meedoen’ in no time de tender maakten en wonnen. Dat is er wel eentje die eruit springt.”
Wat is je laatste advies aan de patiëntenbeweging?
“Organisaties besteden nog onvoldoende aandacht aan het achterhalen en beschikbaar maken van hun collectieve ervaringen, hun ervaringsdeskundigheid. Zodat ze bij zorginkoop, zorgbeleid, noem maar op niet alleen geraadpleegd worden, maar echt mee kunnen doen. De patiëntenbeweging heeft het voor elkaar dat participatie op de agenda staat. Nu nog echt meedoen.”
Wat is daarvoor nodig?
“Meer aandacht besteden aan de kwaliteit van de inbreng van het gezamenlijke cliëntenperspectief bij de belangenbehartiging, informatievoorziening en het lotgenotencontact. En daarnaast de vorm aanpassen door meer te werken vanuit belangen-delen. Word een volwaardige gesprekspartner in dat proces. Dat vraagt meer dan: dit vindt het bestuur belangrijk of ‘ik heb ervaren dat..’. Nee, dat vraagt representatieve ervaringskennis die geldt voor de hele populatie. En meer samenwerken met alle partijen die kunnen bijdragen aan het vinden van antwoorden op vraagstukken die we met elkaar moeten oplossen; denk aan wachtlijsten, inclusiviteit en omgaan met schaarste.”
De patiëntenbeweging heeft het voor elkaar dat participatie op de agenda staat. Nu nog echt meedoen.
Waarom vertrek je?
“Het belangrijkste organisatieontwikkelingsvraagstuk is hier achter de rug. Natuurlijk moet je altijd bijsturen en kun je uitbreiden. Maar dat laat ik liever aan iemand anders met betere competenties om die ontwikkelingen in de organisatie te borgen. En er is nog een behoorlijke stap te zetten naar andere partijen in het zorgsysteem. Ik denk dat daar een ander type bestuurder voor nodig is.”
Weet je al wat je gaat doen?
“Ik wil doorgaan met organisatieontwikkeling. Vooral de samenwerking tussen organisaties vind ik uitermate boeiend. Daar wil ik graag een stap verder in zetten. Misschien niet als bestuurder, maar meer als organisatieadviseur of procesbegeleider. Er zijn gesprekken over eventuele opdrachten. Maar er is nog niks concreet.”
Wat het ook gaat worden, we bedanken Joos voor zijn energie, visie en impactvolle bijdrage en we wensen hem veel succes!
Geen groot afscheid
Een grote afscheidsbijeenkomst zit er vanwege corona niet in. Begin juli neemt Joos in kleiner gezelschap afscheid van voornamelijk medewerkers en de raad van toezicht.