Meer weten?
Neem contact op met
Frustraties kennen we allemaal. Die krijg je als je gedwarsboomd wordt in je wensen of ambities. Wat als die frustraties zich voordoen binnen het bestuur van je organisatie? Hoe ga je daar mee om?
Blog van Jolanda van Dijk.
“Wat is zo frustrerend?“ vraag ik de bestuurder. “Heb je even?”, reageert hij fel. Met grote handgebaren en overslaande stem vertelt hij hoe er úren vergaderd wordt en afspraken moeizaam tot stand komen, áls ze al tot stand komen. Dat vervolgens niemand zich aan die afspraken houdt. Dat er met deze club totaal niets te bereiken valt.
Als hij is uitgeraasd vraag ik: “Wat raakt je nou het meest?”
Na een stilte: “Dat mijn tijd verdaan wordt, dat het nutteloos is.”
“Wàt is nutteloos?”
“Onze zoon heeft deze ziekte ook. Ik wil de mogelijkheden voor kinderen zoals hij verbeteren. Dat heeft haast. Maar door deze inefficiënte vergaderingen lukt dat niet. Het maakt me razend. En machteloos.”
Frustratie kennen we allemaal. Die ontstaat als we gedwarsboomd worden in onze wensen of ambitie. Je bereikt niet wat je wilt. Je drijfveren vinden geen weerklank in de praktijk.
Wat maakt dat de ene persoon zich neerlegt bij een frustrerende situatie en de ander juist strijdbaar wordt? Oftewel: Hoe laat je het gevoel van ongenoegen een motor worden?
Mijn ervaring is dat besturen, en de meeste groepen en individuen, zo snel mogelijk van frustratie af willen. Pleister erop en door met halfslachtige oplossingen die nauwelijks iets veranderen, laat staan een duurzaam effect hebben. “Dat is van later zorg”, denken we, waarmee we de komende mislukking op de koop toe nemen. We hebben iets geprobeerd. Dat is nog altijd beter dan niets. Vinden we.
We hebben iets geprobeerd. Dat is nog altijd beter dan niets. Vinden we.
Door te pleisteren blijft de kern van frustratie onzichtbaar. Maar hij blijft wel degelijk voelbaar! Je krijgt de kern in zicht wanneer je met elkaar onderzoekt waar de gevoelens vandaan komen. Zodra je weet waarom iets je zo raakt en wat je wilt bereiken, krijg je een ander gesprek. Dan wordt helder wat je nodig hebt van de ander en van jezelf om je doel te bereiken.
Een gemakkelijk gesprek? Waarschijnlijk niet. Het verlangt ‘met de billen bloot’, ‘kleur bekennen’, jezelf zichtbaar maken, twijfels, frustraties, wensen en onorthodoxe ideeën uitspreken. Maar evengoed: incasseren, de ander willen zien, horen, leren kennen en begrijpen. Dat vraagt: liefdevolle uitwisseling. En dat is nodig om je gemotiveerd in te blijven zetten voor de vereniging. Met uiteindelijk minder frustratie en nieuwe mogelijkheden.
Zodra je weet waarom iets je zo raakt en wat je wilt bereiken, krijg je een ander gesprek.
Wil jij ook je frustratie positief gebruiken? Bel me op voor een afspraak. Samen onderzoeken we hoe jouw motor zorgt voor mogelijkheden.