Ga direct naar de content

Sluit jouw organisatie aan bij iedereen die je wil bereiken?

2 februari 2023

Patiëntenorganisaties zijn er voor iedereen met een bepaalde aandoening. En voor hun naasten. Natuurlijk, iedereen is welkom. Het staat bij wijze van spreken op de deurmat. Maar achter die deurmat blijkt de drempel nogal eens te hoog. Ook als iedereen welkom is, betekent dit niet dat iedereen zich welkom vóelt. Hoe zorg je dan dat je organisatie een afspiegeling is van ‘iedereen’?

Deel deze pagina:

Blog van Ruben Bos, voormalig adviseur leren en ontwikkelen.

Tijdens een heidag bij een patiëntenorganisatie vroegen we: "Voor wie is jullie organisatie er?” Het antwoord: “Wij zijn er voor iedereen met de aandoening. En voor hun naasten”.

Dat is mooi. Maar ook makkelijk gezegd. Want, ben je interessant en waardevol voor iedereen met de aandoening? Hebben ze zich op je nieuwsbrief geabonneerd? Volgen ze je op sociale media en komen ze naar je bijeenkomsten? Maken ze intensief gebruik van jullie aanbod?

Welkom zijn, welkom voelen

Zeggen dat je er voor iedereen bent, is makkelijk. Maar weet jij wie er in jullie bestand zit? Is dat een goede afspiegeling van de mensen bij wie de aandoening voorkomt? Ook jongeren bijvoorbeeld? En mensen met een andere culturele achtergrond? Mensen die moeite hebben met lezen en schrijven? Mensen met lagere gezondheidsvaardigheden? Met andere woorden: sluit je organisatie aan bij de doelgroepen die je wil bereiken?

Zeggen dat je er voor iedereen bent, is makkelijk. Maar weet jij wie er in jullie bestand zit?

Het kan zijn dat ze je organisatie nog niet kennen. Of ze kennen je organisatie wel, maar worden toch geen lid of donateur en komen niet naar je activiteiten. Vreemd toch? Want ze zijn welkom. Misschien voelen ze zich niet welkom?

Anders dan gemiddeld

Om je welkom te voelen, moet er een plekje voor je zijn. Ook als je anders bent dan de gemiddelde vrijwilliger, bestuurder, lid of donateur. Het zijn vaak de gemiddelde bestuurders, vrijwilligers en leden die de organisatiecultuur bepalen, bewust of onbewust.

Als mensen het gevoel hebben dat ze niet passen bij die organisatiecultuur, voelen ze zich minder welkom. Mensen voelen zich pas welkom als er herkenning is. Als ze daarna ervaren dat ze erbij horen, kan de stap naar verbinding volgen. Dan moet er ook nog iets te halen zijn, waar ze wat aan hebben. Pas dan overwegen ze een lidmaatschap, donateurschap of een vrijwilligersrol.

Als mensen het gevoel hebben dat ze niet passen bij je organisatiecultuur, voelen ze zich minder welkom.

Dat gebeurt niet als bijvoorbeeld de website al 5 jaar niet geüpdatet is en alleen afbeeldingen van ‘witte mensen met grijze haren’ bevat. Daarin herkennen jongeren en mensen met een andere culturele achtergrond zich gewoon niet.  

Wie missen jullie nog?   

Wil je dat iedereen zich welkom voelt, kijk dan om te beginnen kritisch naar je organisatie. Wie missen jullie nog? Hebben zij baat bij of behoefte aan jullie aanbod? Is het antwoord: ja? Dan is er werk aan de winkel. Want, waarom zetten ze de stap niet?

Dat heeft waarschijnlijk te maken met:

  • de uitstraling en toon van de organisatie
  • het aanbod

Zeg niet alleen dat iedereen welkom is, maar straal dat in alles uit. Breng diversiteit in (de uitingen van) je organisatie. Niet langer alleen plaatjes van mensen die zitten te vergaderen en moeilijk taalgebruik. Zorg bovendien dat er voor alle relevante doelgroepen iets te halen is.

Zeg niet alleen dat iedereen welkom is, maar straal dat in alles uit.

Doe dat in 2 stappen.

Stap 1: ken je achterban

Achterhaal bij relevante groepen die nu ontbreken waar ze het meest behoefte aan hebben. Kijk of je daarin kunt voorzien. Met nadruk op kunt, want je kunt niet alles (tegelijk) voor iedereen betekenen.

Stap 2: breng het aanbod op orde

Bedenk met welk aanbod je in die grootste behoefte van een of meer gemiste groepen kunt voorzien. Kies wat het meest urgent is en waar de grootste winst te behalen valt. Kijk dan stapje voor stapje verder.

Net zoals de eerdergenoemde organisatie die we op die heidag spraken, erachter kwam dat ze er dan wel voor naasten zijn, maar die mensen eigenlijk niets te bieden hebben. Terwijl naasten natuurlijk ook behoefte hebben aan ondersteuning en uitwisseling. Daar wordt nu een aanbod voor gemaakt.

Nu nog zien te bereiken

Daarna is het alleen nog maar een kwestie van de gemiste doelgroepen zien te bereiken. Alleen nog maar? Dat is op zich al lastig genoeg! Daarover lees je meer in de blog: Onbereikbare doelgroepen bestaan niet.